Introspective
Contemplative
Thoughtful
Mediative

Figures of young children where the quintessence of childhood innocence is rendered through simplification and schematic austerity of volumes. Children and teenage heads with calm, silent faces wearing an imperceptible smile, or standing absorbed in a contemplative attitude.
Life-sized youthful figures with thoughtful expressions, shaped in an abstract way that focuses on the model’s inner life, without the body’s plasticity being confused by secondary surface analyses. Animals and birds that surprise by their minimalistic forms and, at the same time, realistic rendering. Contemporary figures with simple and pure forms inspiring a strange intimacy; pieces of today but also fragments of a life that is gone, a world of silent music.
Works made of clay using the technique of terracotta which is then painted with mainly earthy colours that highlight, emphasize or follow the figure’s shape, rendering with sensitivity and expressiveness the features of the face or the texture of the flesh, while elsewhere the deep, vivid, warm tones enliven the colour of the hair, a garment or an animal’s pile.
Vassiliki Perka loves working the clay. As she explains, it is a malleable, warm but also demanding material, a magical material... Coming from the depths of time, it awakens a multitude of primordial and other, modern memories, as humans never ceased to depict their ephemeral passage from the earth by working on a material that refers to the perishability of human existence. An obedient material, easily molded into curves, without the intransigence and hardness of marble, exuding harmony and melodicity by its own nature. A material that easily marries with colour, allowing to emerge a world full of life and colour that intensifies the expressiveness of forms.
Sculpture that transforms simple naturalistic representation into a study of introspection and existential search and whose technical, aesthetic, and conceptual approach sometimes refers to a purely Greek archaic simplicity, while at other times stirring memories of Egyptian or Renaissance plasticity.
Katerina Tavantzi
Στοχαστικότητα
Αυτοσυγκέντρωση
Περισυλλογή
Ενδοσκόπηση
Εσωτερική ζωή

Φιγούρες μικρών παιδιών όπου η πεμπτουσία της παιδικής αθωότητας αποδίδεται μέσα από την απλοποίηση και τη σχηματική λιτότητα των όγκων. Παιδικά κι εφηβικά κεφάλια με πρόσωπα ήρεμα, σιωπηλά, που χαμογελούν αδιόρατα ή στέκονται απορροφημένα σε μια στάση περισυλλογής. Ολόσωμες νεανικές μορφές σε φυσικό μέγεθος με έκφραση στοχαστική, δουλεμένες με διάθεση αφαιρετική που εστιάζει στην απόδοση της εσωτερικής ζωής, χωρίς η εντυπωσιακή πλαστικότητα του κορμιού να διασπάται από δευτερεύουσες επιφανειακές αναλύσεις. Μορφές ζώων και πουλιών που ξαφνιάζουν με την σχηματοποιημένη και ταυτόχρονα ρεαλιστική τους απόδοση. Παντού φιγούρες σύγχρονες με φόρμες λιτές και απέριττες που εμπνέουν μια παράξενη οικειότητα, κομμάτια του σήμερα αλλά και θραύσματα μιας ζωής που έφυγε, ένας κόσμος σιωπηλής μουσικής.
Έργα φτιαγμένα από πηλό με την τεχνική της terracotta που κατόπιν επιζωγραφίζεται με γαιώδη κυρίως χρώματα που αναδεικνύουν, τονίζουν ή ακολουθούν τον όγκο, αποδίδοντας με ευαισθησία κι εκφραστικότητα τα χαρακτηριστικά του προσώπου ή την υφή της σάρκας, ενώ αλλού οι βαθείς, ζεστοί τόνοι ζωντανεύουν το χρώμα των μαλλιών, ενός ρούχου ή του πέλους ενός ζώου.
Η Βασιλική Πέρκα αγαπά να δουλεύει τον πηλό. Όπως η ίδια το εξηγεί, πρόκειται για υλικό εύπλαστο, ζεστό αλλά και απαιτητικό, υλικό μαγικό… Ερχόμενο από τα βάθη του χρόνου ξυπνάει πλήθος από μνήμες αρχέγονες αλλά και άλλες, μοντέρνες, καθώς ο άνθρωπος δεν έπαψε ποτέ να απεικονίζει το εφήμερο πέρασμά του από τη γη δουλεύοντας ένα υλικό που παραπέμπει στην φθαρτότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ένα υλικό υπάκουο, που μορφοποιείται εύκολα σε καμπύλες, χωρίς την αδιαλλαξία και τη σκληρότητα του μαρμάρου, αποπνέοντας από τη φύση του αρμονία και μελωδικότητα. Ένα υλικό που παντρεύεται εύκολα με το χρώμα, επιτρέποντας να αναδυθεί ένας κόσμος ζωντανός και πολύχρωμος που εντείνει την εκφραστικότητα των μορφών.
Μια γλυπτική που μεταπλάθει την απλή νατουραλιστική αναπαράσταση σε σπουδή ενδοσκόπησης και υπαρξιακής αναζήτησης και της οποίας η τεχνική, αισθητική και εννοιολογική προσέγγιση παραπέμπει κάποτε σε μια καθαρά ελληνική αρχαϊκή απλότητα, ενώ άλλοτε αναδεύει μνήμες αιγυπτιακής ή αναγεννησιακής πλαστικής.
Κατερίνα Ταβαντζή
Ιστορικός τέχνης